Ochrona antyterrorystyczna szpitali – to nie fanaberia, to konieczność

Nie tylko słupki automatyczne czy kolczatki, ale też m.in. uliczne meble antyterrorystyczne –
ochrona antyterrorystyczna szpitali może być nie tylko skuteczna, ale też estetyczna. Z pewnością
jednak jest niezbędna, szczególnie w dużych aglomeracjach miejskich.

W dobie coraz częstszych ataków terrorystycznych obiekty i miejsca stanowiące duże skupiska ludzi
wymagają bezwzględnej ochrony. W całej Europie co chwila dochodzi do incydentów, w których
śmierć ponosi ludność cywilna. Zagrożone są nie tylko centra handlowe, wysokie biurowce czy
stadiony. Celem potencjalnych ataków są także szpitale. Niestety, w Polsce wiele z nich wciąż nie ma
dostatecznej ochrony przed zagrożeniami.

Bezpieczeństwo szpitali to priorytet
Szpitale wymagają ochrony przed terroryzmem we wszystkich jego postaciach. Stanowią doskonały
cel ataków. Z jednej strony gromadzą setki osób – nie tylko pacjentów, ale też wyspecjalizowany
personel medyczny, niezbędny w krytycznych sytuacjach. Z drugiej strony stanowią element ważnej
infrastruktury każdego większego miasta. Gdy szpital przestaje funkcjonować, następuje chaos i
społeczny niepokój.
Bronią szczególnie chętnie wykorzystywaną przez terrorystów są pojazdy. Rozpędzona ciężarówka aż
do momentu ataku może nie wzbudzać podejrzeń. Wywołuje za to tragiczne w skutkach szkody – nie
tylko zabija ludzi, ale też niszczy budynki. Doprowadzić może nawet do zawalenia szpitala i utraty
znajdującego się w nim sprzętu.

Ochrona antyterrorystyczna szpitali w 2020 r.
Nawet najlepiej uzbrojone brygady antyterrorystyczne nie są w stanie przewidzieć każdego kroku
terrorystów. Ataki przy użyciu ciężkich pojazdów nie wymagają ani specjalistycznych umiejętności,
ani trudnego do zdobycia sprzętu, ani nawet broni. Jedynym sposobem na ochronę
antyterrorystyczną szpitali jest zastosowanie systemu zabezpieczeń – słupków antyterrorystycznych,
blokad czy chociażby kolczatek drogowych.
Nowoczesnym i bardzo estetycznym rozwiązaniem są też tzw. uliczne meble antyterrorystyczne.
Ławki, donice, kosze na śmieci i balustrady wykonane z materiałów, które są w stanie powstrzymać
rozpędzoną ciężarówkę, mają pewną ważną zaletę – nie wzbudzają poczucia zagrożenia wśród
ludności cywilnej. W rzeczywistości większość pacjentów, odwiedzających, a nawet personelu
medycznego nawet nie zdaje sobie sprawy z antyterrorystycznej funkcji, jaką spełniają meble uliczne.

Zwiększyć bezpieczeństwo szpitali
Słupki antyterrorystyczne, blokady, a nawet uliczne meble antyterrorystyczne posiadają klasę
ochrony. Producenci systemów antyterrorystycznych posługują się tymi klasyfikacjami przy
projektowaniu swoich rozwiązań. Każdy model blokady antyterrorystycznej musi przejść testy – dzięki
nim projektanci infrastruktury wokół szpitala mogą ocenić, jakie rozwiązanie zastosować.

Klasa ochrony zapory antyterrorystycznej uwzględnia takie czynniki, jak możliwy rozmiar atakującego
pojazdu i prędkość, z jaką może uderzyć w budynek czy skupisko ludzi. Nie w każdej lokalizacji
bezwzględnie należy zastosować najwyższą ochronę. Niemniej w obecnej sytuacji politycznej i
społecznej ochrona taka zawsze musi zostać zastosowana.

Co dalej z bezpieczeństwem szpitali
Ochrona antyterrorystyczna szpitali to ważny czynnik, który powinien być wzięty pod uwagę już na
etapie projektowania infrastruktury wokół budynku. Nie oznacza to jednak, iż szpitale pozbawione
takiej ochrony muszą polegać na zamkniętej bramie pamiętającej Edwarda Gierka i emerytowanym
ochroniarzu przysypiającym w ciasnej budce.
Współczesna technologia oferuje gotowe, wysokiej jakości rozwiązania. Na przykład słupki
antyterrorystyczne o płytki montażu nie wymagają kosztownych remontów i blokowania chodników
pracami instalacyjnymi na najbliższy rok. Zapory antyterrorystyczne montuje się szybko i bez znacznej
ingerencji w okoliczną infrastrukturę.
Ochrona antyterrorystyczna szpitali to kwestia polityczna i społeczna, która powinna zająć ważne
miejsce w naszym kraju. Czym lepsze rozwiązania zastosujemy, tym skutecznie powstrzymamy nie
tylko ataki terrorystyczne, ale też samą chęć kryminalistów do wymierzenia ich przeciw skupiskom
ludzi.